คนเราตอนรักกันใหม่ๆ อะไรๆ ก็ดีไปหมด แต่เมื่ออยู่กันไปนานๆ ความเป็นตัวของตัวเอง กับความเคยชิน ก็ทำอะไรบางอย่าง ซึ่งอีกฝ่ายหนึ่งอาจจะรับไม่ได้ จนถึงขั้นต้องบอกเลิกรากันไป
เอาแต่ใจตัวเอง
เป็นเรื่องธรรมดา ที่ทุกคนต้องเอาแต่ใจตัวเองกันอยู่แล้ว เพียงแต่ว่าใครจะเอาใจตัวเองมาก
หรือน้อยเท่านั้นเอง บางคนคิดว่าเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองน้อย แต่ความจริงแล้วเอาแต่ใจตัวเองมาก ๆ ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่เลย
ทำตัวเป็นเจ้าของมากเกินไป
การที่แสดงตัวให้ใครต่อใครได้รู้ว่า เป็นแฟนกัน ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
เพียงแต่บางครั้งอาจแสดงความเป็นเจ้าของในลักษณะที่เป็นเงาตามตัวกันเลย
เช่น ไปไหนไป โดยไม่ให้เขามีเวลาส่วนตัวแม้แต่นิดเดียว ก็อาจเป็นปัญหาได้เหมือนกัน
หึงแบบไร้ขีดจำกัด
คงจะห้ามกันไม่ได้ เรื่องความหึง แต่ต้องมีลิมิตกันบ้าง ไม่ใช่ว่าเพื่อนคุยด้วยก็ยังหน้ามืดตามัว
หึงขนาดนั้น คงจะไม่ไหว บางคนเข้าขั้นโทรเช็คตลอดเวลา อันนี้น่าเป็นห่วงมาก
บอกเลิกทุกครั้งที่ทะ เลาะ
ส่วนใหญ่จะเกิดจากฝ่ายหญิงซะมากกว่า จริง ๆ แล้วก็พูดแค่อยากให้เขามาง้อเท่านั้น
ซึ่งวิธีนี้จะใช้ได้ผลในช่วงแรกเท่านั้น แต่หลังๆ อยากเลิกดีนัก เลิกเลยดีกว่า
ไปเจ๊าะแจ๊ะกับคนอื่น
ถือได้ว่าไม่ได้ให้เกียรติคนรัก ซึ่งทุกคนก็ย่อมหยิ่งในศักดิ์ศรีของตัวเอง บางครั้งอาจทำเพื่อให้อีกฝ่ายหึงเล่น ๆ
แต่ต้องระวัง เพราะมองอีกมุม คือไม่แคร์ ความรู้สึกของคนรักเลย และถ้าเป็นอย่างนั้น ก็ไม่รู้จะอยู่ด้วยกันไปทำไม
เชื่อเพื่อน มากเกินไป
บางครั้งเพื่อนก็ไม่อยากให้มีแฟน เพราะจากที่เคยเจอกัน
ทานข้าวด้วยกันทุกวัน ก็กลับกลายเป็นว่า ไปตัวติดกับแฟนแทน
โกรธแล้วไม่พูดด้วย
เป็นสาเหตุที่ทำให้คู่รักเลิกรากัน มากที่สุด อาการแบบนี้จะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่า
หรือบางทีเรื่องที่โกรธอาจมาจากความเข้าใจผิด แล้วไม่พูดกัน ก็ไม่สามารถปรับความเข้าใจกันได้
นัดแล้วไม่เป็นนัด
การเลื่อนนัด ประเภทเลื่อนแล้วเลื่อนอีก หรือว่ามาสายแบบ
นัดเช้ามาบ่าย นัดบ่ายมาเย็น อาการแบบนี้ บางคนรอบ่อยๆ รอไปรอมา อาจจะเลิกรอก็ได้
พูดจาข่ มกันต่อหน้าคนอื่น
อาจจะเพียงแค่อำกันเล่น แต่อำกันแรงเกินไป
อาจจะเกิดการทะ เลาะกันได้ ซึ่งเป็นสาเหตุเล็กๆ ที่จะนำไปสู่ความบานปลายได้
โกหก
โกหกเป็นนิสัย ทั้งที่บางทีไม่ได้ตั้งใจ แต่ถ้าอีกฝ่ายเข้าใจก็คงไม่เป็นไร
แต่ขอบอกว่าเรื่องอย่างนี้ น้อยคนนัก ถึงจะยอมเข้าใจ
