คู่รักหรือสามีภรรยาที่อยู่ด้วยกัน มา แล้วตระหนักอย่างลึกซึ้งว่า คนที่เรารักหรือคู่สมรสของเรานั้นเป็น ” คู่แท้ ” ของเราในทุก ๆ ด้านอย่างที่เคยนึกปรารถนามาโดยตลอด
และเมื่อพบแล้วก็หวังจะให้เขาหรือเธอยังคงความเป็นคู่แท้ตลอดไปจนถึงชาติหน้าหรือชาติไหน ๆ ก็ตาม
ความปรารถนานี้จะเป็นจริงได้อย่างไร พระพุทธเจ้าทรงให้แนวทางไว้ว่า คู่รักหรือสามีภรรยาจะต้องปฏิบัติตามหลักการ “4 ส” นี้
1. มีศรัทธาสมกัน คือ เคารพนับถือในลัทธิศาสนา สิ่งเคารพบูชา มีแนวความคิด ความเชื่อถือ ความสนใจในเรื่องต่าง ๆ อย่างเดียวกัน
(มีรสนิยมใกล้เคียงกัน เช่น อ่า นหนังสือ ดูภาพยนตร์แนวเดียวกัน ชอบธรรมชาติเหมือนกัน โดยสรุปคือมีไลฟ์สไตล์ใกล้เคียงกัน)
นอกจากนี้ยังต้องมีความหนักแน่นเสมอกัน ปรับตัวเข้าหากันได้ ยอมลงให้กันได้ในเรื่องศาสนา อุดมคติ หรือรสนิยมทางจิตวิญญาณ
2. มีศีลสมกัน คือ มีความประพฤติ มีศีลธรรม จรรยามารยาทพอเห มาะสอดคล้องไปกันได้ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ มีพื้นฐานการศึกษาอบรมใกล้เคียงกัน หรืออยู่ในระดับเดียวกัน
3. มีจาคะสมกัน คือ มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ โอบอ้อมอารี มีใจกว้าง เสียสละ และพร้อมที่จะช่วยเหลือเกื้อกูลผู้อื่นในระดับที่เสมอกัน มีความเห็นกลมกลืน ไม่ขัดแย้ง
4. มีปัญญาสมกัน คือ ใช้ปัญญาเป็นเข็มทิศในการครองคู่ ไม่ใช้อารมณ์หรือความถือตนเป็นศูนย์กลางมาเป็นบรรทัดฐานในการใช้ชีวิตคู่ จะตัดสินใจอะไรต้องปรึกษาหารือกันด้วยเหตุผล มีความเข้าอกเข้าใจและถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน
นอกจากหลักการ “4 ส” แล้ว ยังมี “ข้อปฏิบัติพิเศษสำหรับสามีที่พึงมีต่อภรรยา” ด้วยเหตุที่ผญ.เป็นเ พศที่อ่อนโยน
ละมุนละไมและมีรายละเอียดทางสรีระวิทยามากกว่าผช. สามีที่ดีหรือคนที่จะเป็นคู่แท้นั้น จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเข้าใจข้อจำกัดของภรรยา และควรปฏิบัติต่อข้อจำกัดเหล่านี้ให้ถูกต้องด้วย กล่าวคือ
1. ผญ.ต้องจากญาติพี่น้อง จากความเป็นอยู่เก่า ๆ ที่คุ้นเคยมาอยู่กับสามี สามีจึงควรให้ความอบอุ่นใจ (เหมือนกับที่เธอได้รับเมื่อครั้งอยู่กับบิดามารดา)
2. เวลาผญ.มีรอบเดือนจะเกิดความแปรปรวนทั้งกายและใจ สามีควรเข้าใจอย่างลึกซึ้งและรู้จักปรับตัว
3. ในยามที่ผญ.มีครรภ์ เธอต้องการความรักความเอาใจใส่ทั้งร่างกายและจิตใจเป็นพิเศษ สามีต้องให้ความสนใจแก่ภรรยาเป็นทวีคูณ
4. ผญ.ที่คลอดบุตรต้องเจ็บปวดทุกข์แสนสาหัสและเสี่ยงชีวิต สามีควรใส่ใจทุกข์ของภรรยาในเวลานี้เสมือนเป็นทุกข์ของตน (สุข – สุขด้วย ทุกข์ – ทุกข์ด้วย มีสุขร่วมเ ส พ มีทุกร่วมต้าน)
5. ผญ.ต้องคอยปรนเปรอเอาใจฝ่ายชาย ดังนั้นสามีไม่ควรเอาแต่ใจตัว พึงซาบซึ้งในความเอื้อเฟื้อและมีน้ำใจตอบแทนต่อภรรยาไม่น้อยไปกว่ากัน
หากต่างฝ่ายต่างเกื้อกูลกันด้วยดีดังกล่าวมานี้แล้ว แม้ไม่ได้ตั้งความหวังว่าจะต้องพบกันทุกภพชาติ แต่ความดีงามที่ทำต่อกันไว้ จะเป็นตัวจัดสรรให้พบกันโดยอัตโน มัติ ทั้งนี้เป็นไปตามกฎธรรมชาติที่ว่า “ดีดูดดี” และ ”เ ล วดูดเ ล ว”
เมื่อภูมิชั้นของคุณธรรมและระดับสติปัญญามีความสอดคล้องกัน ธรรมชาติจะจัดสรรให้การพบกันทุกภพชาติของคู่แท้นั้นดำเนินต่อไป หรืออาจกล่าวได้ว่า ธรรมชาติเขา “จัดให้” นั่นเอง