ไม่มีใครหรอ ก…ที่ไม่มีความทุกข์ เราต่างต้องเจอ กับความทุกข์กันทั้งนั้น
ขึ้นอยู่กับว่า เมื่อเจอแล้ว เราจะรับมือ กับมันอย่างไร
ถ้าเจอมัน ก็ให้บอ กกับตัวเองว่า “อดทน…เดี๋ยวมันก็ผ่านไป”
ไม่มีงานใด…ที่ทำแล้วไม่เหนื่อย
ถ้าเหนื่อยก็แค่พัก พักให้หายเหนื่อย แล้วก็ลุยมันต่อ
เพราะคนเราไม่สามารถอยู่เฉยๆ โดยที่ไม่ทำงานไม่ได้
เราทำงานเพื่อให้ชีวิตได้เรียนรู้ และเหนื่อยอย่างมีคุณค่า
ไม่เช่นนั้น เราก็คงไม่รู้จะอยู่ใช้ชีวิตไปเพื่ออะไร
เราต้องมีความฝัน ความหวัง เป้าห ມ ายที่อยากจะไปให้ถึง
ให้ความสำคัญให้ถูกสิ่ง วันใดที่เราจากโลกนี้ไป
ถึงจะมีเงิน มากเพียงใด ก็เอาติดตัวไปด้วยไม่ได้
ถึงจะมีรถหรูแพงขนาดไหน ก็ขับไปด้วยไม่ได้
ไม่มีอะไรที่เราจะเอาไปด้วยได้สักอย่าง
ห ล งเหลือไว้แค่ความทรงจำ ไว้ให้กับคนที่ยังอยู่ต่อไป
ดังนั้นจงเลือ กว่า เราจะเหลือความทรงจำแบบไหนไว้ให้คนที่ยังอยู่
ความทรงจำดีๆต่อ กัน ให้เขาได้คิดถึง อาลัยอาวรเมื่อเราจากไป
หรือความทรงจำแย่ๆ ให้เขาคอยด่าสาปแช่ง แม้จะจากโลกไปแล้ว
ขึ้นอยู่กับว่า ตอนยังมีชีวิต เราทำตัวแบบไหนไว้ให้เขาเหล่านั้นได้จดจำ