ถ้าวันหนึ่งพ่อแม่..ท่านไม่อยู่กับเราแล้ว

หากวันหนึ่ง..พ่อ กับแม่ต้องจากไป ก็คงไม่มีใครที่รักเรา โดยไม่แบ่งใจเผื่อไว้อีกแล้ว

และในย ามนั้น ย ามที่เราคิดถึงพ่อ กับแม่เราจะร้องไห้น้ำตานองหน้าหรือไม่

เราจะตีอ ก ชกตัวต่อหน้าโลงศ พของพ่อแม่หรือไม่ หากว่างจากกิจการงาน

ก็ควรหมั่นกลับไปเยี่ยมท่าน เพราะคนแก่ทั้งสอง เฝ้ารอคอยการกลับมาของลูกๆอยู่เสมอ

อย่าเปลืองเวลาไปกับสถานเริงรมย์ กับเพื่อนกินที่ไร้ສ า ระเหล่านั้น

ขอให้ระลึกไว้ไนต์คลับไม่ใช่บ้าน คาราโอเกะก็แค่ที่ผ่อนคลายอารมณ์

อย่าให้พ่อแม่เอาแต่เฝ้าชะเง้อมอง มองจนทางแทบทะลุ ก็ยังไม่เห็นหน้าลูกๆกลับมา

หากวันหนึ่ง..พ่อ กับแม่ต้องจากไป ก็จะไม่มีใครกล้าเรียกคุณกินข้าว

ทั้งๆที่รู้ว่าเรียกแล้ว คุณจะโมโหท่านก็ตามที เพราะฉะนั้นไม่ว่า

ร้านอาหารข้างนอ ก จะอร่อยและหรูหราเพียงใด

ก็อย่าลืมกลับบ้านไปกินข้าวกับพ่อแม่ อย่าให้พ่อแม่ต้องโทรหาคุณ

ครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ก็ได้ฟังแต่ข้อความที่ว่า “ห ມ ายเลขที่ท่านเรียก

ยังไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้”อย่าให้ความเสียใจ

กลายเป็นบาปติดหัวใจ อย่ารอให้พ่อแม่จากไป แล้วจึงโหยหา

อย ากกินข้าวกับพ่อแม่อีกสักมื้อหนึ่ง เหมือนคนอื่นเขามันจะสายเกินไป

หากวันหนึ่งพ่อ กับแม่ต้องจากไป ก็จะไม่มีใครคอยยุ่งเรื่องของคุณอีกต่อไป

“งานของลูกเป็นยังไงบ้าง เข้ากับเพื่อนร่วมงานได้ไหม เจ้านายใจดีไหม”

ลูกอ้วน/ผอมไปหรือเปล่า “สีหน้าซีดๆไม่สบายหรือเปล่าลูก

“กินให้เยอะๆนะ แม่ซื้อไข่ ມาทำพะโล้ให้แกตั้งแผงหนึ่งเลย

เอาไปฝากเพื่อนที่ทำงานด้วยก็ได้นะ”“เมื่อคืนกลับมากี่โมง

ได้นอนบ้างไหม ใครจะคอยใส่ใจห่วงใยคุณทุกขณะเวลา

หากไม่ใช่พ่อแม่ ย ามที่พ่อแม่ไม่สบาย ลางานไปเฝ้าไข้ท่านด้วย

อย่าเอาแต่จ้างพย าบาลไปเฝ้าแทน เขาเหล่านั้นไม่ใช่ลูก

ที่พ่อแม่หวังจะได้กำลังใจ หากวันหนึ่ง..พ่อ กับแม่ต้องจากไป

ไม่มีใครจะรักและเอ็นดูคุณ เท่ากับพ่อแม่อีกแล้ว

ไม่มีใครคอยเรียกชื่อเล่นเชยๆสมัยคุณยังเป็นเด็ก อีกต่อไปแล้ว

จงเป็นลูกกตัญญู ที่รู้คุณพ่อแม่ ใส่ใจสุขภาพท่านว่า

ช่วงนี้เป็นยังไง หากไม่ได้อยู่กับพ่อแม่อาทิตย์ละหนึ่งครั้ง

โทรหาท่านก็ยังดีเล่าเรื่องราวของคุณให้ท่านฟัง อย่าให้ท่านต้องห่วง

และกังวลอีกต่อไป อย่าพาคนที่รัง เกียจพ่อแม่ของเขาเองเข้าบ้าน

อย่าคบคนที่ไม่เคารพรักพ่อแม่ของเขาเอง เป็นเพื่อนอย่าเลือ กชายหรือหญิง

ที่โกรธแค้น พ่อแม่ของเขาเอง มาเป็นภรรย าหรือสามี

เพราะคนที่ไม่เคารพรักแม้แต่พ่อแม่ของตัวเขาเอง

จะมีใจเคารพรักคนอื่นได้ยังไง เพราะคนที่ให้อภัย

แม้แต่พ่อแม่ของตัวเองยังไม่ได้ เขาจะให้อภัยใครคนอื่นได้ยังไง