วันนี้เราอย ากที่จะพาเพื่อนๆ ที่เป็นลูกทุกๆ คนไปเรียนรู้ถึงความลำบากของพ่อแม่ในทุก ๆ วัน ที่เลี้ยงเรามาจนเติบโต กับบทความ 4 ข้อคิดชีวิตของพ่อแม่นั้นแสนจะลำบาก ไปดูกันว่ามีเรื่องราวอะไรบ้างที่จะเป็นข้อคิดการใช้ชีวิตของลูกได้
1 ของแม่ไม่ใช่เรื่องสำคัญแล้ว
ความฝันอาจถูกพักไปบ้างแต่แม่ก็เต็มใจข้าวของเครื่องใช้ลดลงเหลือเท่าที่จำเป็น รูปร่างหน้าต า
ของผญ.คนนึงไม่สำคัญเท่าลูกของแม่อีกแล้วล่ะเรื่องอื่นๆ ของแม่ พักไว้ก่อนเถอะอนาคตของตัวเอง
ที่แม่เคยคิดถึงถูกแทนที่ด้วยอนาคตของลูกเราจะ ปลอ ดภั ยไหมเราจะเป็นเด็กดีหรือเปล่า
เราจะได้น้อยกว่าลูกคนอื่น มั้ยแม่พย าย าม ทุกอย่ างให้เราได้รับสิ่งที่ดีจากแม่ให้ลูกของแม่เติบโต
อย่ างดีพอเราก็เติบโตแม่เริ่ม พบกับความห่างเหินของลูกที่เคยตัวเล็ก แม่ไม่ได้เป็นเพื่อนเล่นที่เราเคยสนุกด้วย
2 เป็นพ่อแม่นั้นลำบากแค่ไหน
แม่เริ่มออ กเดินทางตอนนั้นแม่ก็เป็นเด็กผญ.คนหนึ่งผ่านคืนวัน มีความฝันเป็น
ของตัวเองเหมือนกับเราแม่เดินทางมาเจอความรักมีชีวิตคู่ที่หวังจะสร้างเป็น ครอบครัวที่อบอุ่น
พอวันที่รู้ว่าในครรภ์ของแม่มีเราอยู่ในนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของ เวลากว่า 9 เดือน ที่ต้องแบกน้ำหนักกว่า 10 โล
แม่เริ่มใช้ชีวิตอย่ างรอบคอบ มากขึ้นแม่กลัวว่าลูกในท้องของแม่จะเป็นอันตรายและวันที่แม่เ จ็ บ ป วดมันก็ได้
มาถึงวันแรกที่แม่ได้เห็นหน้าเราแม่ก็เ จ็ บ ป วดแต่เต็มไปด้วยความสุขชีวิตส่วนตัว
3 เหมือนก่อนแม่เห็นใบหน้าที่เราหงุดหงิดใส่
ขณะเดียวกันก็เห็นรอยยิ้มที่แม่เคยได้รับแต่ผู้รับกล า ยเป็นเพื่อนของเราไปแล้ว น้อยใจแต่ทำอะไรไม่ได้หรอ ก
วันที่แม่โล่งใจอย่ างที่สุดเป็นวันที่เราเรียนจบ แม่ทำทุกอย่ างมามากมายกว่าจะได้ปริญญามา
แม่คิดว่าหมดห่วงแล้วและขณะที่ แม่มองดูเราถ่ายรูปสนุกสนานกับเพื่อนบัณฑิตแม่รู้ตัวเองว่าแม่คิดผิด
แล้วลูกจะ ได้งานที่ดีมั้ย ลูกจะมีแฟนที่รักลูกเหมือนที่แม่รักหรือเปล่านะเขาจะดูแลลูกอย่ างที่ แม่
ดูแลหรือเปล่า เมื่อแม่ไม่อยู่แล้วลูกจะอยู่ต่อได้อย่ างไรโตแค่ไหนแม่ก็เห็นภาพ
4 เด็กตัวน้อยๆ ของแม่เช่นเคย
ลูกของแม่ค่อยๆ ออ กเดินทางในชีวิตของตนเรามีครอบครัว มีลูก มีบทบาทเพิ่มขึ้น
จนบทบาทการเป็นลูกของแม่น้อยลงกว่าเดิมถึงเวลาแล้วที่แม่ต้องปล่อยวางลูกมี
ชีวิตของลูกแล้วแต่แม่ไม่เคยวางได้เลยแม่ยังรักและห่วงลูกของแม่อยู่เสมออย่ าลืม
แม่นะลูกแม่แก่ตัวลงพร้อมกับนับถอยหลัง การจากลาเป็นการเดินทางช่วงสุดท้าย ที่ต้องเจอความเสื่อม
ถอยสองแขนที่อุ้มลูกมาหล า ยปี ยกอะไรมากไม่ได้อย่ างเมื่อ ก่อน
สองขาที่เคยพาลูกไปนั่นนี่ต้องใช้ไม้เท้าพยุง วาจาที่เคยเป็นกล่อมลูกเริ่มพูดไม่รู้เรื่อง
หัวใจที่เคยสู้ฝ่าฟันปัญหาให้ลูกบีบตัวน้อยลงแม่เหมือนก้อนน้ำแข็งที่วางตั้งอยู่กลางแดด
ในระหว่างที่เราเดินทางในชีวิตของเรานั้น จงหันไปมองหน้าแม่ของเราให้เต็มต า มองเข้าไปให้เห็น
ถึงการเดินทางที่ท่านได้ผ่าน มา วันนี้แม่เดินทางมาไกลมากแล้ว ขอแค่อย่ าลืมการเดินทางที่ผ่าน
มาของแม่นี้เป็นการเดินทางของความรักที่วิเศษสุดแล้ว
