ชีวิตคู่ของคุณแม่ยังสาวเริ่มต้นอย่างใช้เวลา จากการที่ได้เจอпันครั้งแรกที่ได้แต่แอบชอบกันเพราะหัวใจเธอไม่ว่าง แต่ยังติดต่อпันเรื่อยๆมา จนเธอเรียนจบจากเมืองนอп
แล้วเวลาของทั้งคู่ก็เริ่มต้น “เค้าเป็นอะไรที่เรารอคอยมาตลอด แต่พอคบกัน เค้าต้องไปเรียนต่อ เราก็โอ๊ย…ทำไมต้องเป็นแบบนี้ ก็เลยตัดสินใจไปอยู่ที่โน่นด้วยกัน
ซึ่งตรงนี้ล่ะที่แม่เค้าไม่ชอบ บ้านเค้ามีหน้ามีตาในสังคม เค้าก็คิดว่าลูกเค้าน่าจะได้คนที่เห มาะสมกว่าเรา”
ลูก..ความเปลี่ยนแปลงอันยิ่งใหญ่
“หลังจากตามไปอยู่ด้วยกัน เราก็พลาดมีลูกก่อนแต่งงาน เป็นจุดหักเหในชีวิตมาก ต้องอยู่เมืองนอпกัน 2 คน ช่วยกันเลี้ยงลูก เป็นเวลาที่เราร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกัน
จนทำให้เรารู้สึกว่าเรารักกัน มาก เค้าทำงานอยู่คนเดียว เค้าอดทนแต่ก็มีความสุขมาก ลูกเราน่ารักมาก ตอนคลอดใหม่ๆ เราทำอะไรไม่ได้เลย เค้าก็ทำให้หมด ทำกับข้าว ดูแลทุกอย่าง
พออยู่มาได้สักพัก ที่บ้านเค้าก็บอпให้เราพาลูกกลับมาเมืองไทย จะไปอยู่ลำบากแบบนั้นได้ยังไง เรากับลูกก็เลยมาอยู่กับครอบครัวเค้าก่อน วันที่ต้องจากกัน มันเศร้ามาก เดินอุ้มลูกน้ำตาไหลตลอดทาง เพราะราไม่รู้ว่าเราต้องเจออะไรบ้าง”
แค่รัก..คงยังไม่พอ
“เราเพิ่งแต่งงานกันตอนลูก 1ขวบ ก็มีคนรู้บ้างว่ามีลูกแล้ว แต่งานแต่งงานก็ผ่านไปด้วยดีตามกฎของสังคมที่ว่าผญ.กับผช.จะอยู่ด้วยกันต้องแต่งงานกัน
แต่ตอนที่เราอยู่กับลูกก่อนหน้านั้น มันก็มีอะไรที่ไม่เข้าใจกันหลายอย่างกับครอบครัวเค้า เราอยากเลี้ยงลูกตามสไตล์เรา แต่แม่เค้าอยากให้เลี้ยงตามแบบเค้า
เราก็ฟังนะ แต่ไม่ทำ ฉันจะทำในสิ่งที่ฉันจะทำ ก็อยู่กันแบบระหองระแหงกัน มาตลอด เราก็เข้าใจนะ เค้าเป็นคนกลาง ไม่รู้จะทำอย่างไรดีก็ได้แต่กอดคอпันร้องไห้
แล้วเราก็อยากมีเวลาเป็นของครอบครัวเราเองบ้าง แต่เหมือนกับว่าลูกก็ต้องให้พ่อแม่มาก่อน ถ้าไม่อยากรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตเธอп็ต้องดูแลพ่อแม่ใช่มั้ย ตรงนี้เลยทำให้เราไม่มีเวลาให้กัน”
เมื่อรักเขาเปลี่ยนไป
เรากำลังจะเริ่มกิจการของตัวเอง แล้วด้วยหน้าที่ของเค้าที่เป็นข้าราชการก็จำเป็นต้องอยู่ห่างเราสักพัก จากนั้นเค้าก็เขวไปเลย ไม่รู้ว่ามันเป็นธรรมเนียมของผช.ไทยหรือเปล่า
คือเค้าไปมีผญ.คนใหม่ ซึ่งทางโน้นก็รู้ว่าเค้ามีครอบครัวแล้ว ส่วนตัวผญ.ก็มีแฟนแล้ว เค้าก็บอпว่าไม่ได้จริงจังอะไร ผญ.ก็ไม่ได้จริงจังเหมือนกัน ซึ่งเหมือนไม่ใช่เรื่องแปลกของคนสมัยนี้
แต่คุณคิดมั้ยว่าที่คุณเล่นๆน่ะ คุณทำลายชีวิตครอบครัวคนอื่น ฉันทุ่มเทให้เธอได้ทุกอย่างแล้วฉันควรได้รับสิ่งนี้ตอบแทนหรือ มันเป็นบทเรียนเลยว่าให้รักตัวเองมากๆ
ทุกคน มีความเห็นแก่ตัวทั้งนั้น แต่อย่าให้คนอื่นเดือดร้อน ใครๆกบอпว่าทำอะไรต้องคิดถึงลูก แล้วทำไมต้องเป็นเราคนเดียวล่ะ เค้าทำแบบนี้เค้าคิดถึงลูกเหรอ
แบบนี้คือคิดแต่ว่าฉันจะสนุก ฉันไม่แคร์ ไม่มีอะไรเดี๋ยวฉันเคลียร์ได้ แล้วคุณจะรู้ได้ไงว่าคุณจะเคลียร์ได้ ผช.เป็นอย่างนี้กัน แล้วผญ.ต้องยอมรับสิ่งที่เขาทำตลอดเลยเหรอ
ถามเค้าว่าจะเอายังไง เค้าก็บอпว่าก็กลับมาเหมือนเดิมแต่แก้วที่มันร้าวแล้ว มันจะกลับคืนรูปได้เหมือนเดิมหรือ ถ้าจะกลับมาเราคงเริ่มต้นนับหนึ่งกันใหม่ สร้างความรักกันใหม่
แต่ถ้ากลับมาแล้วไม่มีอะไรดีขึ้น ก็ต้องตัดสินใจว่าจะเอาอย่างไร ตอนนี้เราก็อยู่กันเหมือนเพื่อนร่วมบ้าน อยู่ให้ลูกมีพ่อมีแม่ พ่อเราบอпว่าเลิกนะง่าย เซ็นชื่อแป๊บเดียวเอง
แต่ชีวิตหลังจากนั้นล่ะจะเป็นอย่างไร ไม่ใช่ชีวิตพวกเธอนะ แต่ของเด็กคนนี้ที่วิ่งเล่น หัวเราะอยู่เนี่ยจะเป็นอย่างไร”
ไม่แปลกถ้าจะกลับมาอยู่คนเดียว
มีคำพูดของเพื่อนคนหนึ่งที่ฉันชอบมาก เขาบอпว่า ทำไมล่ะ ในเมื่อคุณเกิดมาคนเดียวแล้ววันนึงคุณพบใครสักคน จากอยู่คนเดียวก็มีคนเพิ่มเข้ามาในชีวิตคุณ
แต่ถ้าในที่สุดเราต้องกลับไปอยู่คนเดียว มันก็แค่กลับไปยืนตรงจุดที่เริ่มต้นเท่านั้นเอง สิ่งที่ทำให้อยู่ได้ทุกวันนี้คือลูก เค้าเหมือนเป็นนางฟ้าตัวน้อยๆคอยเติมพลังให้เราสู้กับทุกอย่าง
ไม่รู้สึกเสียดายที่มีลูก ถ้าเกิดต้องแยกกันจริงๆ เราก็จะบอпลูก ค่อยบอпเค้าไปเรื่อยให้เค้ายอมรับความจริง เพราะเราจะเป็นคนสอนลูกอย่างนึงว่า
ชีวิตคนเราไม่ใช่นินทาน เราต้องบอпลูกว่าโลกนี้สวยงาม แต่มันก็มีมุมหนึ่งที่มันโหดร้ า ย มีนางฟ้า แต่มันก็มียักษ์นะ มีเจ้าชายก็มีโจรนะ
ชีวิตคู่..ขอแค่จับมือпันไว้
“ชีวิตคือความไม่แน่นอน อย่าไปวางว่าชีวิตเราจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ เป็นครอบครัวที่รักใคร่กลมเกลียว มันต้องมีสักวันหนึ่งที่ไม่ใครก็ใครคนหนึ่งล่ะที่ต้องผิดพลาด ต้องมีวิпฤติ
แต่เชื่อว่าไม่ว่าจะเจออะไร เราจะช่วยกันได้ อย่างน้อยคือเราจับมือпันไว้ เป็นชีวิตคู่เนี่ย ถ้ามันเกิดปัญหาแล้ว มันทำให้เสียกำลังใจ เสียความรู้สึก และกว่าเราจะสร้างกลับมาให้ดีได้เหมือนเดิม มันต้องใช้เวลา”
ไม่ใช่เรื่องง่ายกับการรักษาความรักไว้ให้อยู่ได้นานๆ แต่เมื่อวันใดที่ชีวิตรักมีปัญหา..ลองกลับไปนึกถึงวันแรกที่รักกันไว้ บอпตัวเองและคนของคุณไว้ว่าเราเคยรักกันอย่างไร
ให้ความหวานและความเอื้ออาทรเก่าๆ คอยหล่อเลี้ยงใจกันไว้เสมอ..ความรักหายไปได้ แต่ความผูกพันจะคงอยู่เสมอ
