ข้อคิดเตือนสติ สอนคนที่มีคู่ มีความรักได้ดีมาก

หญิงสาวคนหนึ่งกำลังจะออ กเรือน มารดาจึงพานางมาไว้พระเสี่ยงเซียมซีที่วัด

จากนั้นก็มากราบคารวะพระอาจารย์เซน ผู้เป็นแม่ถามว่าลูกสาวของข้ากำลังจะแต่งงาน

แต่งงานไปแล้ว นางจะมีความสุข ชีวิตรักหวานชื่น ราบรื่นดีหรือไม่?

พระอาจารย์ยิ้มๆ แล้วพูดกับหญิงที่เป็นแม่ว่า โยมลองกอบทรายสักกำมือหนึ่ง

แล้วกำไว้ใน มืออาจารย์เซนหันไปถามหญิงสาวว่า โยมเห็นทรายใน มือแม่ไหม ตอนนี้มันเป็นอย่ างไร?

หญิงสาวตอบว่า มันพูนๆ เต็มฝ่ามือ ดูสมบูรณ์ดีเจ้าค่ะอาจารย์เซน

หันไปบอ กผู้เป็นแม่ว่า โยมลองบีบมือ กำทรายให้แน่นๆ สิ

ผู้เป็นแม่ทำตาม ออ กแรงบีบทรายใน มือจนแน่น ทรายหลุดร่วงออ กมาจากร่องมือของนาง

ครั้นคลายมือออ กทรายที่อยู่เต็มกำมือ ตอนนี้เหลืออยู่เพียงนิดเดียวเท่านั้นหญิงสาวมองดูทราย

ใน มือแม่แล้วพยักหน้าเหมือนเข้าใจ พระอาจารย์เซนพูดอย่ างเมตตาว่า

ใครๆ ก็อ ย า กมีชีวิตรักที่หวานชื่นสมบูรณ์ หากปรารถนาเช่นนั้นจริง ก็ต้องเรียนรู้ศาสตร์

และศิลป์ของระยะห่าง จงเห็นความรักเป็นเหมือนทรายในกำมือ ถ้าอ ย า กเห็นทรายพูน มือสมบูรณ์ดี

ก็อย่ าไปบีบไปอัดมันแรงๆ ต้องถืออย่ างถะนุถนอม รักษาระยะห่างให้พอดีๆ

ไม่กำแน่นเกินไป บีบ อัดจนร่วงหล่นหายไปจากกำมือ

นิทานเซนเรื่องนี้สอนให้รู้ว่ารักษาระยะห่างให้พอดี พระอาจารย์เซนเปรียบเทียบชีวิตรักว่า

เหมือนทรายในกำมือแม้ใจอ ย า กจะกำมันไว้แน่นๆ แต่ยิ่งกำแน่น ทรายก็ยิ่งหลุดไหลออ กไป

หายไปอย่ างรวดเร็ว แต่ถ้าเรากำพอหลวมๆ ทรายก็อยู่เต็มฝ่ามือเหมือนเมื่อตอนที่

กำขึ้น มาใหม่ๆ การรักษาระยะห่างในขนาดที่พอดี

การดำเนินชีวิต หากสนิทสน มกับใครมากเกินไป ก็มักมีเรื่องกระทบกระทั่งกัน ขัดใจกันเป็นธรรมดา

หากห่างเกินไป ก็ไม่มีเรื่องคุย ต้องอยู่อย่ างโดดเดี่ยว

ชีวิตหาความสุขไม่ได้ กับญาติมิตรก็เช่นกัน กับคนรักก็ยิ่งเป็นเช่นนี้

ชีวิตรักจะยืนยง ก็ต่อเมื่อคู่รักต่างมีธรรมะในใจ เป็นความรักที่มีสติ มีปัญญา มองเห็นความเป็นจริง

จึงเป็นความรักที่มั่นคง รู้จักให้รู้จักอภัย ไม่เห็นแก่ตัว ไม่ใช่อารมณ์ ยิ่งรักยิ่งปรับปรุงตัวเป็นคนดี

ยิ่งอยู่นานสายใยรักก็ยิ่งแน่นแฟ้น ยิ่งแก่ก็ยิ่งเห็นคุณค่าของกันและกัน

มีสิทธิ์ที่จะเลือ ก..ไม่ใช่รอให้ถูกเลือ ก เพราะคู่ชีวิต คือคนที่จะอยู่กับเราไปตลอดชีวิต

เกิดเป็นหญิงต้องมีสิทธิ์เลือ ก ไม่ใช่ถูกเลือ ก ไม่ใช่ถูกบงการให้คิดว่าอะไรดีที่สุด

อะไรถูกต้องที่สุด ต้องไม่ให้ครอบงำความคิดของตนได้ ต้องหาโอ กาส ให้โอ กาสสร้างเส้นทางอันเปิดกว้าง

ให้แก่ชีวิต ต้องรู้จักคิด รู้จักเลือ กด้วยตนเอง เรื่องรักไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ไม่ใช่จะเลือ กได้หลายครั้งหลายหนนัก

ดังนั้น ถ้าจะหาใครสักคนต้องให้แน่ใจว่าเราเลือ กเขา และเขาก็เลือ กเรา คนเราจะมีความสัมพันธ์ที่ดี

ต่อ กันได้ ก็ต่อเมื่อทั้งสองฝ่ายได้ยินยอมพร้อมใจที่จะเลือ กซึ่งกันและกัน และในระหว่างเลือ กอยู่

ควรให้อิสระแก่กัน เราก็ควรให้อิสระแก่เขา ในขณะเดียวกันก็ควรทำตัวเองให้เป็นอิสระ ไม่ถูกเขาพันธนาการไว้

และจงจำไว้ด้วยว่าการบอ กรักใครแล้ว ไม่ได้ทำให้อีกฝ่ายหมดสิทธิ์ที่จะเลือ ก เพราะตอนที่บอ กรัก

ก็รักในภาวะสถานการณ์ นิสัยใจคอ ความประพฤติ ซึ่งเป็นเงื่อนไขเฉพาะเวลาที่บอ กรักนั้น

หากเงื่อนไขเหล่านี้เปลี่ยนไป ก็อาจจะรักคนใหม่ได้ หรือหากพบเงื่อนไขที่ดีกว่าก็อาจจะเปลี่ยนใจได้

ดังนั้น รักที่แท้จริง ผู้เลือ กต้องพบเงื่อนไขที่แท้จริงที่ตัวเองต้องการแล้ว และไม่ต้องการอะไรใหม่อีก

หรือเพิ่มเติมอีก ความรักนั้นจึงจะสมบูรณ์แบบ และจึงเป็นคู่ที่ถูกต้องแท้จริงของเรา

ดังนั้น เมื่อมีโอ กาสเลือ กเราควรเลือ ก และอีกฝ่ายควรปล่อยให้เขาเลือ กด้วยจึงจะถูก

หากใครทำความเข้าใจชีวิตได้แบบนี้ คนนั้นก็จะเป็นผู้ที่มีความรักที่สมบูรณ์ และเป็นผู้มีสุขในรัก

ไม่ต้องมานั่งหึงหวง ไม่ต้องมานั่งกังวลว่าเขาจะไม่รักเรา หรือเขาจะไปมีคนใหม่ เพราะถ้าเขาไป

ก็ต้องยอมให้เขาไป ต้องคิดว่าเพราะเราไม่ตรงกับเงื่อนไขของเขา เราไม่ใช่ของเขา

แล้วเขาจะใช่ของเราได้อย่ างไร การคิดแบบนี้ไม่ได้ทำให้จิตใจคับแคบ เพราะไม่ได้บอ กให้ไม่รักใคร

ถ้าอ ย า กรักหรือรักแล้ว และเขาตรงตามเงื่อนไขของเราก็รักไปเลย แต่ต้องรักอย่ างมีเหตุผล

ต้องทำใจไว้ด้วยว่าเขาอาจจะไม่รักเรา หรือเขาอาจหมดรักเราก็ได้ ถ้าตัวเราผิดไปจากเงื่อนไข

เดิมที่เคยปฏิบัติต่อเขา หรือเขาอาจจะรักคนใหม่ เพราะพบเงื่อนไขที่ดีกว่าก็ได้ หากมันเกิดขึ้น

ก็อย่ าสิ้นหวังเสียใจจน มากเกินไปนัก เพราะนี่แหละคือความรัก ซึ่งหาคำจำกัดความได้แสน ย า กเหลือเกิน

วิธีที่ดีที่สุดที่จะจัดการรับความรักได้ คือ เป็นตัวของตัวเอง อย่ าห ล ວ กตัวเอง

เพราะเมื่อเราห ล ວ กตัวเองได้ เราก็จะห ล ວ กผู้อื่นได้ และถ้าเราเป็นตัวของเราโดยมั่นคงแล้ว

ถ้าเขาไม่รักเรา เราก็จะได้ทราบว่าตัวของเราเองแบบนี้แหละที่เขาไม่รัก และค่อยมาดูว่าเราควร

ปรับปรุงส่วนไหนของตัวเราหรือไม่ ทุกอย่ างที่เกิดขึ้นกับชีวิต จงใช้เป็นบทเรียนสอนตัวเอง

อย่ ามัวโ ง่อยู่ ถ้าพบว่าตัวเองดีพออยู่แล้ว หรือไม่ดีอย่ างไร ค่อยคิดถึงก้าวหใม่ของชีวิตต่อไป

อย่ าจมอยู่กับที่ ป่วยการเกิดเป็นคน ถ้าไม่รู้จักคิด หรือคิดไม่เป็นและสุดท้ายหากเราคิดว่าเราดีอยู่แล้ว

แต่เขายังไม่รักเราอีกก็อย่ าไปกังวล นั่นแสดงว่าเราไม่ใช่ผู้ถือ กุญแจที่จะไขเข้าไปในใจเขาได้

ฉะนั้นอย่ าพ ย า ย า มไขเลย หาแม่กุญแจใหม่จะดีกว่า ความเสียใจ ความสูญเสีย และความผิดหวัง

เกิดได้กับทุกคน มิใช่หรือ? แล้วทำไมมันจะเกิดกับเราไม่ได้ ทำไม